LOVE BOOKS - LOVE READ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ : ΜΑΡΙΑ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗ

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ 

 ΣΤΟ LOVE BOOKS-LOVE READ 

ΜΑΡΙΑ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗ 

Πείτε μας λίγα λόγια για το νέο σας βιβλίο με τίτλο «Η ΕΥΧΗ» και τους νέους ήρωές σας,  που  κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις Εκδόσεις Πηγή. Υπήρξε κάποιος που του έχετε μεγαλύτερη αδυναμία; Κάποιος που να σας παίδεψε περισσότερο; Κάποιος που να τον λυπηθήκατε; Πείτε μας μια αγαπημένη σας σκηνή από το βιβλίο.

Η Ευχή: Ψυχολογικό θρίλερ ή αστυνομικό; Ιστορικό ντοκουμέντο ή κοινωνικό ψυχογράφημα; Έρωτας ή μυστήριο; Είναι όλα αυτά μαζί, μέσα από ένα περίτεχνο μυθιστόρημα με πολλούς αποδέκτες, ερμηνείες και πολλαπλές διαδρομές. Σε αυτό το βιβλίο, που για μένα αποτελεί έναν φόρο τιμής στη μητρότητα και στις υπέρτατες ανθρώπινες αξίες, κατάφερα να θίξω πολλά θέματα: Γονεϊκά πρότυπα, ψυχική ασθένεια, έμφυλη βία και παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων συγκρούονται με την αλήθεια και τον έρωτα.

Το βιβλίο αφηγείται την ιστορία της Ισαβέλλα Μορένο, μιας γυναίκας που για περισσότερα από δεκαπέντε χρόνια ζει αυτοεξόριστη στην Ύδρα, στιγματισμένη από οδυνηρές αναμνήσεις κι έναν ανέφικτο έρωτα.

Η αναδρομή της στο παρελθόν ξεκινά τη στιγμή που εγκαταλείπει τη μικρή πόλη του Σαν Μαρτίν των Άνδεων και το ασφυκτικό οικογενειακό περιβάλλον, και μετακομίζει στο Μπουένος Άιρες, όπου εντάσσεται στην Ομοσπονδιακή Αστυνομία της πόλης. Στα χρόνια που ακολουθούν, η νεαρή γυναίκα ανθίζει, καταξιώνεται κι ερωτεύεται τον μέντορά της. Μια ακολουθία βίαιων γεγονότων κι αποκαλύψεων, καθώς κι η απόφασή της να εξιχνιάσει μια μυστηριώδη υπόθεση διπλής δολοφονίας 23 χρόνια πίσω στον χρόνο, θα απειλήσουν την ίδια της τη ζωή και θα τη φέρουν αντιμέτωπη με ένα ηθικό δίλημμα και μια αγωνιώδη πάλη για την ανακάλυψη μιας αλήθειας χαμένης στα χρόνια της πιο απάνθρωπης δικτατορίας. Και τότε, θα συνειδητοποιήσει αυτό που λένε: πως στην Αργεντινή αν δεν ξέρεις τα πάντα για τον άλλον, είναι σαν να μην ξέρεις τίποτα.

Ήρωες με βεβαρημένο παρελθόν που διαφαίνεται όσο εξελίσσεται η ιστορία κι επιβάλλει την πορεία τους. Χαρακτήρες οικείοι, διαφορετικοί μεταξύ τους που ο καθένας έχει τη δική του ιστορία να διηγηθεί. Άνθρωποι από εκείνους που όλοι έχουμε συναντήσει στη ζωή μας, και από εκείνους που κρατούν στα χέρια τους την τύχη του κόσμου διαπλέκονται για να χτίσουν τον μύθο. Αγαπώ την Ισαβέλλα Μορένο, γιατί σηματοδοτεί καθέναν από εμάς και μας γυρνά πίσω στα χρόνια της δικής μας αθωότητας. Η Ισαβέλλα ήθελε να ανακαλύψει τον κόσμο, να αγαπήσει και να αγαπηθεί απόλυτα-ολοκληρωτικά, μόνο που δεν ήξερε πως ο κόσμος μέσα στον οποίον γεννήθηκε και οι σκιές του θα την καταδίωκαν. Θύμα του παρελθόντος, της μοίρας, της ιστορίας θα κάνει το ένα λάθος μετά το άλλο για να ανακαλύψει την αλήθεια και θα κληθεί -δίχως να φταίει-  να πληρώσει το τίμημα της ευτυχίας.

Μία από τις πολύ αγαπημένες μου σκηνές του βιβλίου είναι η ειδυλλιακή συνάντηση της Ισαβέλλα και του Αλεχάντρο στo Club de Pescadores, όπου με έναν τρόπο συνδέονται τα τρία βιβλία μου: Το σπίτι των γλάρων, Στη σκιά της Σιωπής και Η Ευχή. 

Τι σας έδωσε το έναυσμα να γράψετε τη συγκεκριμένη ιστορία; Τι βήματα ακολουθήσατε για να φτάσετε στο τελικό επιθυμητό αποτέλεσμα; Είχατε  μια συγκεκριμένη πορεία και μείνατε σταθερή στην κατάληξη των ηρώων σας; 

Έχω δηλώσει πολλές φορές πως εμπνέομαι από την Ιστορία και για τον λόγο αυτόν επιλέγω για τα βιβλία μου χώρες που το παρελθόν τους τις βαραίνει. Η Αργεντινή έχει μια συγκλονιστική ιστορία να διηγηθεί, που οι περισσότεροι από εμάς αγνοούμε, κι αυτή ακριβώς είναι η ευθύνη των συγγραφέων: Να την κατοχυρώσουν στο χαρτί και στον χρόνο. Να μην ξεχαστεί. Όπως ακριβώς συνέβη και με «Το σπίτι των Γλάρων» και «Στη σκιά της Σιωπής», έτσι και στην «Ευχή», η εξουσία και οι μηχανισμοί που τη συντηρούν μπαίνουν στο στόχαστρο της πένας, όπου το παρόν και το παρελθόν, ο μύθος κι η ιστορία συγχωνεύονται για να συνθέσουν παραδόξως την πιο όμορφη και φρικτή ερωτική ιστορία που θα μπορούσε κανείς να ευχηθεί.      

Πιστεύετε ότι χρειάζεται να έρχεται η λύτρωση και η δικαίωση πάντα για τους ήρωες; Ή κάποιες φορές να υπερισχύει το κακό, όπως γίνεται και στην ίδια τη ζωή;

Σε αυτό το βιβλίο 

που είναι γεμάτο ανατροπές και ηθικά διλήμματα, ο αναγνώστης καλείται εν τέλει να αποφασίσει μόνος ποιο είναι το σωστό και ποιο το λάθος. Ποιο το δίκαιο και πιο το άδικο –αν, φυσικά, μπορεί να το πει αυτό. Αν είναι προτιμότερη η αλήθεια που πονάει ή το ψέμα που «λυτρώνει» στο όνομα της πιο αγνής κι ανυπέρβλητης αγάπης. Κι αυτό όχι εύκολα και σίγουρα όχι αβίαστα...

Ποιο είναι το δυσκολότερο κομμάτι της συγγραφής; Θεωρείτε ότι η καλή ψυχολογία βοηθάει στη συγγραφή, ή το αντίθετο; Πόσο χρόνο σας πήρε η ολοκλήρωση του βιβλίου; 

Το πιο δύσκολο κομμάτι είναι η απόφαση του θέματος και το χτίσιμο της ιστορίας. Άπαξ και παρθούν όλες οι γενναίες αποφάσεις και ολοκληρωθεί η έρευνα που κάθε φορά απαιτείται, η επιθυμία να καταγραφεί η ιστορία στο χαρτί γίνεται τόσο επιτακτική, που δεν σου αφήνει άλλη επιλογή παρά να υποταχτείς σ’ αυτήν. Η συγγραφή της Ευχής διήρκησε ενάμιση χρόνο και το συναισθηματικό βάρος για μένα ήταν υπαρκτό σε κάθε σελίδα, σε κάθε σκηνή, μέχρι την τελευταία ανάσα. Οι συγγραφείς είναι περίεργα πλάσματα και αναμφισβήτητα πρέπει πάντα κάτι να «τους φταίει», να τους δυναμιτίζει την επιθυμία να το καταγγείλουν -με τον τρόπο τους, πάντα. Άλλωστε η συγγραφή δεν είναι παρά μια μορφή διαμαρτυρίας, εξευγενισμένη μεν, αλλά με τεράστια δυναμική.

Υπάρχει κάποιο βιβλίο που θα θέλατε να διαβάσετε πολύ, αλλά δεν τα έχετε καταφέρει ακόμη; Αν ναι, ποιο;

Είναι αλήθεια πως αγοράζω περισσότερα βιβλία από όσα ο χρόνος μου μού επιτρέπει να διαβάσω, αλλά αυτό για κάποιον λόγο με κάνει να νιώθω ασφαλής. 

  Ως λάτρης της κλασικής λογοτεχνίας, έχω διαλέξει από τη βιβλιοθήκη μου το αριστούργημα του Φράνσις Σκοτ Φιτζέραλντ «Όμορφοι και Καταραμένοι» για να με συντροφεύσει φέτος το καλοκαίρι.

Ποια από όλες  τις ηρωίδες σας  θεωρείτε ότι έχει τα πολλά κοινά με τη Μαρία;

Η φωνή κάθε συγγραφέα εκφράζεται μέσα από τους ήρωές του. Στην Ισαβέλλα Μορένο, την κεντρική ηρωίδα μου θεωρώ πως έχω δανείσει πολλά στοιχεία του χαρακτήρα μου και μέσα από αυτήν εκφράζω ξεκάθαρα τις απόψεις και τις θέσεις μου. Ωστόσο θέλω να σας εξομολογηθώ πως αν βρισκόμουν στ’ αλήθεια στη θέση της, δεν ξέρω ποιο δρόμο θα διάλεγα...

Ποιος από τους ήρωες των βιβλίων σας θα θέλατε να είναι κομμάτι της ζωής σας;

Η σενιόρα Ζόι Μαρκάκις, ένας εμβληματικός χαρακτήρας του βιβλίου που δεν έχεις άλλη επιλογή από το να την αγαπήσεις, είναι ο φύλακας-άγγελος που καθένας θα ευχόταν να έχει στη ζωή του. Εγώ, για καλή μου τύχη, την έχω στη ζωή μου και είναι εκείνη που μου με το ψυχικό μεγαλείο και τη γενναιοδωρία που τη διακρίνουν μού ενέπνευσε τη δημιουργία του χαρακτήρα του βιβλίου! 

Αν σας ζητούσαν να διαλέξετε ένα από τα βιβλία σας για να μεταφερθεί στη μεγάλη οθόνη, ποιο θα επιλέγατε και γιατί;

Γράφω με εικόνες κι αυτό αυτόματα προσδίδει στη γραφή μου κινηματογραφική δράση. Πιστεύω πως Το σπίτι των Γλάρων θα μπορούσε να γίνει μια εξαιρετική, υψηλών προδιαγραφών noir ταινία λόγω της υπόθεσης και της μπαρόκ ατμόσφαιρας, ενώ αντίστοιχα Η Ευχή και το Στη σκιά της σιωπής, θα μπορούσαν κάλλιστα να μεταφερθούν πιο άρτια ως τηλεοπτικές σειρές. 

Υπάρχει κάποιο βιβλίο σας, που ενώ το είχατε ολοκληρώσει, κάνατε μεγάλες αλλαγές γιατί δεν είχατε μείνει ικανοποιημένη από το αποτέλεσμα;

Όχι, ποτέ. Αν δεν ξέρω πού θέλω να πάω, δεν αποτολμώ καν να ξεκινήσω να χαράξω έναν δρόμο που οδηγεί στο άγνωστο. Στη συγγραφή δεν αρκούν οι καλές προθέσεις, είναι κάτι πολύ περισσότερο και συνεπάγεται πολλή δουλειά, καθαρό νου και μεγάλη καρδιά. Λένε πως το μυθιστόρημα γράφεται με αίμα κι αυτό σας βεβαιώνω πως είναι αλήθεια!

Τι νιώθετε κάθε φορά που μπαίνει η λέξη «Τέλος» σε ένα βιβλίο σας και τι όταν  φτάνει η στιγμή να το κρατήσετε έντυπο στο χέρι σας;

Το συναίσθημα που επικρατεί είναι εκείνο της χαρμολύπης. Ωστόσο, κάθε τέλος σηματοδοτεί πάντα μια νέα αρχή κι όταν φτάνει η στιγμή να το κρατήσεις στα χέρια σου και να το προσφέρεις σε όλους εκείνους που σε εμπιστεύονται για να ταξιδέψουν μαζί σου, νιώθεις την πληρότητα που προσφέρει η λογοτεχνία.

Πότε και  με ποιον τρόπο γεννιέται ο τίτλος στο κάθε σας βιβλίο; Στην αρχή της συγγραφής ή στο τέλος της;

Στην περίπτωση μου ο τίτλος γεννιέται σχεδόν ταυτόχρονα με τη συγγραφή του βιβλίου, μιας κι είναι εκείνος που εκφράζει και συνήθως αποτελεί την αρχή και το τέλος της ιστορίας. 

Αν σας ζητούσαν να περιγράψετε με ένα επίθετο τους ήρωες του νέου σας βιβλίου, ποιο θα αντιστοιχούσε στον καθένα;

Ισαβέλλα Μορένο: Ασυμβίβαστη

Πέδρο: Διχασμένος

Βέμπερ: Αριβίστας

Σενιόρα Ζόι: Αστείρευτη

Αλεχάντρο: Ιδεαλιστής

Γκόγια: Μετανοημένος

Κλείνοντας, θα ήθελα να ευχηθώ Απεριόριστη Ευτυχία Αγάπη και Δημιουργικότητα στη ζωή σας.

Σας ευχαριστώ πολύ!

ΛΕΝΑ ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ

Love Books-Love Read  

Υ.Γ. Σας ευχαριστώ θερμά κι εγώ με τη σειρά μου για τις υπέροχες ερωτήσεις κι αντεύχομαι καλό και δημιουργικό καλοκαίρι συντροφιά με βιβλία που αξίζουν τον χρόνο μας!

Με εκτίμηση,

Μαρία