ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ
ΓΕΩΡΓΙΑ ΚΑΚΑΛΟΠΟΥΛΟΥ
Πείτε μας λίγα λόγια για το νέο σας βιβλίο ‘ ΟΣΑ ΑΓΑΠΗΣΕΙΣ ΘΑ’ΝΑΙ ΞΕΝΑ‘’ και τους νέους ήρωες του, που κυκλοφόρησε
μόλις από τις εκδόσεις Λιβάνη. Υπήρξε
κάποιος που του έχετε μεγαλύτερη αδυναμία; κάποιος που να σας παίδεψε
περισσότερο; κάποιος που να τον λυπηθήκατε; Πείτε μας μια αγαπημένη σας σκηνή
από το βιβλίο.
Το «Όσα Αγαπήσεις Θα ναι Ξένα» ήταν για μένα μια αποκάλυψη.
Είναι ένα βιβλίο βαθιά συναισθηματικό με πολλά και δυνατά μηνύματα που
στηρίζεται στην ανθρώπινη επαφή κι επικοινωνία πέρα και πάνω από εθνότητες,
σύνορα, όρια και κουλτούρες. Είναι συνάμα ένα άκρως ρομαντικό κι εξωτικό βιβλίο
που έχει σαν σκοπό να ταξιδέψει τον αναγνώστη στα όμορφα τοπία της Άπω Ανατολής
και συγκεκριμένα της Νοτίου Κορέας. Αδυναμία είχα στους δυο … «αγγέλους» του
βιβλίου. Δεν παιδεύτηκα με κανέναν ήρωα. Ήταν όλοι πολύ… συνεργάσιμοι ομολογώ! Κυριολεκτικά
όμως, λάτρεψα άπειρες σκηνές από τούτο το βιβλίο. Υπόσχομαι πως το ίδιο θα
νιώσουν και οι αναγνώστες του.
Τι σας έδωσε το έναυσμα να γράψετε
τη συγκεκριμένη ιστορία; Τι βήματα ακολουθήσατε για να φτάσετε στο τελικό επιθυμητό
αποτέλεσμα; Είχατε μια συγκεκριμένη πορεία και μείνατε σταθερή στην κατάληξη των
ηρώων σας;
Από μικρό παιδί με γοήτευε ιδιαίτερα η Άπω Ανατολή. Η κουλτούρα, η
ατμόσφαιρα, η φιλοσοφία της. Είχα πάντα στην άκρη του μυαλού και της ψυχής μου
μια θέση για μια ιστορία που να διαδραματίζεται σε εκείνα τα εξωτικά μέρη. Οι
εξελίξεις της εποχής μας, η μετάλλαξη του ανθρώπινου είδους σε ψυχρό και
εγωκεντρικό, δίχως γεύση, δίχως συναίσθημα και κυρίως δίχως ουσία με ώθησε στο
να φτιάξω μια ιστορία πανανθρώπινη, που αποποιείται τα φράγματα, τις
προκαταλήψεις και το ρατσισμό και υιοθετεί την επικοινωνία, την ανθρωπιά, το
μεγαλείο της αγάπης. Στο δεύτερο σκέλος της ερώτησης θα απαντήσω πως συνήθως
δεν ακολουθώ κάποια βήματα συγγράφοντας ένα βιβλίο. Υπάρχει μια γενική εικόνα
εξαρχής αλλά στην πορεία αφήνομαι να με οδηγήσουν οι ήρωες μου στην κατάληξη
που επιθυμούν εκείνοι αλλά και που με
εμπνέουν από τις πράξεις τους.
Πιστεύετε ότι χρειάζεται να έρχεται
η λύτρωση και η δικαίωση πάντα για τους ήρωες ; ή κάποια στιγμές να υπερισχύει
το κακό όπως γίνεται και στην ίδια ζωή κάποιες φορές;
Θεωρώ πως η λύτρωση ή και η δικαίωση έρχονται σχεδόν τις
περισσότερες φορές στην πραγματική ζωή για να βάλουν τα πράγματα στη θέση τους.
Αυτό που δεν γνωρίζει κανείς είναι τα όρια του χρονικού ορίζοντα στον οποίο θα
συμβεί ένα από τα δύο. Όπως κι αν έχει πιστεύω στη Θεία Δίκη και στη Θεία
Πρόνοια. Όχι πως δεν συμβαίνει κάποιες φορές να μην συντελείται κάποια από τις
δυο για ανεξήγητους λόγους. Το έχω ήδη αποδείξει και σε προηγούμενα βιβλία μου
πως κάποιοι ήρωες ήταν θύματα των καταστάσεων και δεν δικαιώθηκαν ποτέ. Όμως,
αλήθεια πιστεύω πως χρειάζεται λύτρωση και δικαίωση στις ιστορίες καθώς είναι
φυσική συνέπεια της ζωής και τους σύμπαντος. Άλλωστε είμαστε ενέργεια, ό,τι κι
αν κάνουμε αποτελεί ενέργεια και η ενέργεια δε χάνεται, μεταλλάσσεται, αλλάζει,
μορφοποιείται και γυρίζει πίσω σε μας με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο.
Λαμβάνουμε λοιπόν σχεδόν πάντα ό,τι δίνουμε. Αν αυτό δεν είναι ένα είδος
δικαίωσης τότε τι είναι;
Ποιο πιστεύετε ότι είναι το
δυσκολότερο κομμάτι της συγγραφής; Θεωρείτε ότι η καλή ψυχολογία βοηθάει στη
συγγραφή ; ή το αντίθετο; Πόσο χρόνο σας πήρε η ολοκλήρωση του καινούργιου σας
βιβλίου;
Όταν έχεις έμπνευση τίποτε δεν είναι δύσκολο στη συγγραφή.
Θα μπορούσα να σου απαντήσω πως είναι δύσκολο να χτίζεις χαρακτήρες σωστούς κι
ολοκληρωμένους αλλά κι αυτό υπόκειται στο θέμα της έμπνευσης που δίνει σχεδόν
πάντα τις λύσεις και δείχνει το δρόμο. Στο δεύτερο σκέλος της ερώτησης σου θα
σου εξομολογηθώ πως από μόνη της, είναι μια ερώτηση μυστήριο, την οποία
πραγματικά δε ξέρω αν μπορώ να σου απαντήσω. Δεν υπάρχει χρυσός κανόνας για τη
συγγραφή. Δεν παίζει ρόλο η καλή ή η κακή ψυχολογία. Δεν πιστεύω πως παίζει
οτιδήποτε τελικά ρόλο. Η έμπνευση και
λίγη συγκέντρωση ίσως. Και μετά η ιστορία ξεχειλίζει από την ψυχή στο χαρτί. Σε
τούτο το βιβλίο αφιερώθηκα γύρω στους πέντε μήνες.
Υπάρχει κάποιο βιβλίο που θα θέλατε
να διαβάσετε πολύ αλλά δεν τα έχετε καταφέρει ακόμη ;Αν ναι ποιο;
Μόνο ένα; Υπάρχουν δεκάδες βιβλία που θέλω να διαβάσω αλλά
δεν προλαβαίνω, ιδίως αυτή την εποχή εξαιτίας ανειλημμένων υποχρεώσεων.
Ποια από όλες τις ηρωίδες σας θεωρείτε ότι έχει τα πολλά κοινά με την Γεωργία;
Πιστεύω πως στις περισσότερες αν όχι σε όλες μου τις ηρωίδες
προσδίδω χαρακτηριστικά της δικής μου προσωπικότητας. Όλες κουβαλάνε λίγη από
εμένα μέσα τους. Θέλουν δε θέλουν τελικά.
Ποιος από τους ήρωες των βιβλίων σας θα θέλατε να είναι κομμάτι της
ζωής σας ;
Ομολογώ πως όλοι. Εντάξει, σε έναν
δυο, έχω μια μεγαλύτερη αδυναμία αλλά όλοι τους είναι άτομα ξεχωριστά, καθένας
με τη δική του σαγήνη που θα ήθελα να αποτελούν καθημερινότητα μου.
Αν σας ζητούσαν να διαλέξετε ένα από
τα βιβλία σας για να μεταφερθεί στη μεγάλη οθόνη ποιο θα επιλέγατε και γιατί;
Τώρα αν απαντήσω πως όλα, θα ακουστώ υπερφίαλη; Συγχωρήστε
με αλλά με βάση τα λόγια όλων των αναγνωστών μου αλλά και την προσωπική μου
άποψη, οι ιστορίες μου είναι σχεδόν κινηματογραφικές οπότε, θα ήθελα να τα δω
όλα στη μεγάλη οθόνη. Μου είναι αδύνατον λοιπόν να επιλέξω απλά και μόνο ένα.
Υπάρχει κάποιο βιβλίο σας που ενώ το είχατε ολοκληρώσει κάνατε μεγάλες αλλαγές γιατί δεν
είχατε μείνει ικανοποιημένη από το αποτέλεσμα;
Όχι, κανένα. Όταν τελειώνω ένα βιβλίο είναι άρτιο,
ολοκληρωμένο, δεν επιδέχεται μεγάλες αλλαγές πέραν μιας απλής επιμέλειας.
Τι νιώθετε κάθε φορά που μπαίνει η λέξη τέλος σε ένα βιβλίο σας και τι
όταν φτάνει η στιγμή να το κρατήσετε
έντυπο στο χέρι σας ;
Στη λέξη τέλος, αισθάνομαι πλήρης
και ταυτόχρονα βαθιά κενή, θλιμμένη, νιώθω πως την ίδια στιγμή που έδωσα
απόλυτη ζωή στους αγαπημένους μου ήρωες με τους οποίους συμβάδιζα για μήνες, τη
στιγμή που συνέλαβα, κυοφόρησα και γέννησα τούτα τα ‘παιδιά’, την ίδια εκείνη
στιγμή τους έλεγα αντίο, τους αποχωριζόμουν με κάποιο τρόπο. Οι ήρωες μου κερδίζουν
ένα κομμάτι της ψυχής μου και κατοικούν εκεί για πάντα αλλά όσο καιρό κρατάει η
συγγραφή ενός βιβλίου συμβιώνω μαζί τους, σχεδόν τους βλέπω, τους ακούω,
γίνονται η καθημερινότητα μου. Όσον αφορά το τυπωμένο, τελικό κείμενο που
φτάνει στα χέρια μου ως βιβλίο, ομολογώ πως πάντα,- όταν το αγκαλιάζω για πρώτη
φορά- δακρύζω από βαθιά συγκίνηση και χαρά.
Ποιο είναι το ζευγάρι που σας έχει
σημαδέψει η ιστορία του; Και σε ποιο από όλα θα ήθελε να είναι πρωταγωνίστρια η
Γεωργια και γιατί;
Δε γράφω για εύκολους έρωτες. Όλες μου οι ιστορίες έχουν
αφήσει τα σημάδια τους μέσα μου και σύμφωνα με τις μαρτυρίες αναγνωστών μου το
ίδιο έκαναν και σε εκείνους. Όσο για το πού θα ήθελα να πρωταγωνιστώ; Το κάνω
ήδη σε κάθε ιστορία, δημιουργώντας την. Ζυμώνομαι μέσα από τα βιώματα των ηρώων
μου , ζω κι αναπνέω μαζί τους, περνάω όμορφα και δύσκολα, πρωταγωνιστώ.
Πότε και με ποιον
τρόπο γεννιέται τίτλος στο κάθε
σας βιβλίο; Στην αρχή της συγγραφής ή στο τέλος της ;
Αυτό είναι το ευαίσθητο σημείο μου. Ο τίτλος γεννιέται πάντα
στο τέλος ή και αρκετό χρόνο μετά το τέλος και πάντα με μεγάλη δυσκολία εφόσον
θεωρώ πως το να συνοψίσεις τόσους χαρακτήρες, συναισθήματα και ζωές μέσα σε
λίγες μόνο λέξεις, μοιάζει σχεδόν αδύνατον αν όχι αλλόκοτο.
Αν σας ζητούσαν να περιγράψετε με
ένα επίθετο τους ήρωες του νέου σας βιβλίου ποιο θα αντιστοιχούσε στον καθένα ;
Οι ήρωες μου είναι ολοκληρωμένες προσωπικότητες, χαρακτήρες
δομημένοι να έχουν πολλά χαρακτηριστικά, να έρχονται αντιμέτωποι με πλευρές
τους που αντικρίζουν κι αυτοί για πρώτη φορά δεδομένων των καταστάσεων που
βιώνουν. Θα ήταν κρίμα, αν όχι αμαρτία να τους προσδώσω ένα μόνο επίθετο προς
χαρακτηρισμό.
Κλείνοντας θα ήθελα να ευχηθώ Απεριόριστη Ευτυχία Αγάπη και
Δημιουργικότητα στη ζωή σας !
Σας ευχαριστώ από καρδιάς για αυτήν την υπέροχη συνέντευξη
με τις τόσο ενδιαφέρουσες ερωτήσεις. Αντεύχομαι!
Σας ευχαριστώ πολύ!
ΛΕΝΑ ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ
Love
Books-Love Read
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου