ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΑΡΙΑ ΣΤΕΦΑΝΟΥ

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ
 ΜΑΡΙΑ ΣΤΕΦΑΝΟΥ 

 1)Πείτε μας λίγα λόγια για το τελευταίο σας  βιβλίο ΤΟ ΜΑΡΓΑΡΙΤΑΡΙ ΤΗΣ ΡΟΔΕΣΙΑΣ   που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις  Ωκεανίδα .

Το «Μαργαριτάρι της Ροδεσίας» είναι μια ερωτική ιστορία με κοινωνικό – πολιτικές προεκτάσεις που διαδραματίζεται σ’ έναν κόσμο δικής μου έμπνευσης τον οποίο δημιούργησα όταν έγραψα τη δυλογία Νοέλια. Είναι ουσιαστικά ένα παραμύθι για μεγάλους.

2)Πώς διαλέξατε  το θέμα πάνω στο οποίο κινηθήκατε  και την εποχή του  βιβλίου σας; Τι βήματα ακολουθήσατε  για να φτάσετε στο τελικό επιθυμητό αποτέλεσμα; Είχατε  μια συγκεκριμένη  πορεία και μείνατε σταθερή στην κατάληξη των ηρώων σας; 

Είχα ένα πρώτο πλάνο αυτής της ιστορίας μέσα στο μυαλό μου αρκετό καιρό, περίπου τρία χρόνια πριν ξεκινήσω να το γράφω. Στην αρχή ήταν απλά μια ερωτική ιστορία η οποία ήθελα να διαδραματίζεται σ’ έναν παραμυθένιο κόσμο με βασιλιάδες, πριγκίπισσες, άλογα και πύργους. Αυτός ήταν και ο λόγος που αποφάσισα να το συνδέσω τελικά με τη δυλογία «Νοέλια» κι ήταν τότε σαν να μπήκε το πιο σημαντικό κομμάτι σ’ ένα παζλ ώστε ν’ ακολουθήσουν όλα τα υπόλοιπα και να φτάσω στην ολοκλήρωσή της ιστορίας. Σχεδόν πάντα μένω σταθερή στις αρχικές αποφάσεις που έχω πάρει για τους ήρωες των βιβλίων μου. Ενδέχεται βέβαια κατά τη διάρκεια της συγγραφής ν’ αλλάξουν κάποια πράγματα, να προσθέσω γεγονότα, σκηνές ή και δευτερεύοντες ήρωες, αλλά η αρχή, η μέση και το τέλος του βιβλίου παραμένουν ίδια με την αρχική μου ιδέα.

3) Πείτε μας μια αγαπημένη σας σκηνή από κάποιο σας βιβλίο.

Μια πολύ αγαπημένη μου σκηνή είναι από το βιβλίο μου «Λουλούδια της Ευτυχίας», όταν μαθαίνουμε το παρελθόν της κεντρικής ηρωίδας, της Λουίζας. Είναι ίσως από τις πιο συγκινητικές σκηνές που συνηθίζω κατά καιρούς να ξαναδιαβάζω.

4) Τι σας έδωσε το έναυσμα να γράψετε τη συγκεκριμένη ιστορία;

Ξέρετε, η ίδια η ζωή πολλές φορές, η καθημερινότητά ενός ανθρώπου είναι αυτή που τον κατευθύνει άθελα του. Ήταν η ώρα για κάτι πιο απλό, για ένα παραμύθι, για έναν ύμνο στον έρωτα. Και ειλικρινά απόλαυσα όσο δεν μπορώ να περιγράψω τη δημιουργική διαδικασία του συγκεκριμένου βιβλίου. Αυτός ήταν ο λόγος λοιπόν, η δική μου προσωπική ευχαρίστηση κι ήταν αυτή η ιστορία που ήθελα να γράψω εκείνη την εποχή και καμία άλλη.

  5) Υπάρχει κάποιο βιβλίο που θα θέλατε να διαβάσετε πολύ αλλά δεν τα έχετε καταφέρει ακόμη; Αν ναι ποιο;

Ναι, θέλω εδώ και χρόνια να διαβάσω το «Όσα παίρνει ο άνεμος», το οποίο είναι βιβλίο της μητέρας μου, το έχω χρόνια στη βιβλιοθήκη μου και για κάποιο λόγο δεν παίρνω τη μεγάλη απόφαση. Μάλλον όμως δεν έχει έρθει ακόμα η κατάλληλη στιγμή για να το κάνω. Όταν έρθει θα το ξέρω.

6) Ποια από όλες σας τις ηρωίδες θεωρείτε ότι έχει τα πολλά κοινά με την Μαρία;

Προφανώς και όλες μου οι ηρωίδες, άλλες λιγότερο, κάποιες περισσότερο, έχουν κοινά στοιχεία μ’ εμένα και το πιο κοινό τους χαρακτηριστικό είναι ότι μάχονται όλες για ένα καλύτερο αύριο, για τη δική τους ευτυχία. Τα περισσότερα κοινά ωστόσο, θα έλεγα ότι τα έχω την Άννα από το βιβλίο μου «Μια Βόλτα στον Παράδεισο». Είναι ο τρόπος που σκέφτεται και πράττει η Άννα που με κάνει να τη νιώθω πιο κοντά στον χαρακτήρα μου.

7) Πόσο χρόνο σας πήρε η ολοκλήρωση του βιβλίου;

Το συγκεκριμένο το έγραψα μέσα σε τρεις καλοκαιρινούς μήνες.

8) Ποιος από τους ήρωες των βιβλίων σας θα θέλατε να είναι κομμάτι της ζωής σας ;

Αν θα έπρεπε να διαλέξω μόνο έναν, αυτή θα ήταν η Λουίζα από τα «Λουλούδια της Ευτυχίας». Είναι πραγματικά ο άνθρωπος που όλοι θα θέλαμε να γνωρίζουμε, να είναι φίλη μας ή γνωστή μας. Είναι στ’ αλήθεια η «ήρεμη δύναμη» αυτή η γυναίκα και η περίτρανη απόδειξη πως μετά από μια μεγάλη τραγωδία μπορείς να βγεις πολύ δυνατός.

9) Αν σας ζητούσαν να διαλέξετε ένα από τα βιβλία σας για να μεταφερθεί στη μεγάλη οθόνη  ποιο θα επιλέγατε και γιατί;

Θα επέλεγα το «Μια Βόλτα στον Παράδεισο», γιατί εκτός από την ωραία, σπονδυλωτή του πλοκή, φαντάζομαι τις όμορφες εικόνες και τα πλάνα της Σαντορίνης που θα ήταν η πρωταγωνίστρια δίχως καμία αμφιβολία.

10) Υπάρχει κάποιο  βιβλίο σας  που ενώ το είχατε  ολοκληρώσει κάνατε μεγάλες αλλαγές γιατί δεν είχατε μείνει ικανοποιημένη από το αποτέλεσμα;

Όχι, δεν μου έχει συμβεί ποτέ κάτι τέτοιο. Αν κάτι δεν τραβάει ή δεν με εκφράζει το αφήνω στην άκρη και συνεχίζω με κάτι άλλο. Μου έχει τύχει ν’ αλλάξω κατεύθυνση, όπως έγινε με τα «Λουλούδια της Ευτυχίας» όπου είχα μια τελείως διαφορετική ιστορία αρχικά στο μυαλό μου γι’ αυτούς τους ήρωες. Ποτέ όμως σε κάτι που να έχω ολοκληρώσει δεν χρειάστηκε να κάνω μεγάλες αλλαγές εκτός από τα συνηθισμένα της επιμέλειας. Νομίζω πως αν κάτι δεν πηγαίνει καλά, το καταλαβαίνω σχετικά νωρίς ώστε να πράξω ανάλογα.

11) Τι νιώθετε κάθε φορά που  μπαίνει η λέξη τέλος σε ένα βιβλίο σας και τι όταν  φτάνει η στιγμή να το κρατήσετε έντυπο στο χέρι σας ;

Τα συναισθήματα είναι πολλά και ανάμεικτα και στις δύο περιπτώσεις. Το «Τέλος» είναι από τη μία λυτρωτικό διότι κατάφερες να ολοκληρώσεις την ιστορία, να την πεις, να την εκφράσεις και από την άλλη δημιουργεί και μια αίσθηση λύπης καθώς ήρθε η ώρα του αποχωρισμού γι’ αυτούς τους ήρωες με τους οποίους ο δημιουργός έχει συμπορευτεί για μεγάλο χρονικό διάστημα.

Όταν όμως έρθει η ώρα της κυκλοφορίας και κρατώ έντυπο το βιβλίο μου στα χέρια μου, στην αγκαλιά μου, νιώθω υπερβολικά συγκινημένη κι ευτυχισμένη ταυτόχρονα.

12) Ποιο είναι το ζευγάρι που σας έχει σημαδέψει η ιστορία του;  Και σε ποιο από όλα θα ήθελε να είναι πρωταγωνίστρια η Μαρία  και γιατί;

Ένα ζευγάρι που αγαπώ πολύ και ξεχωρίζω είναι ο Φιλίπ και η Νοέλια από τη δυλογία «Νοέλια». Είναι ο τρόπος που αγαπιούνται, η γενναιότητά τους, όπως επίσης και ότι θα ήταν διατεθειμένοι να θυσιαστούν ο ένας για τον άλλο. Νομίζω ότι θα επέλεγα να είμαι πρωταγωνίστρια σε μια ιστορία της Ροδεσίας για να ζήσω στ’ αλήθεια το παραμύθι!

13) Πότε και  με ποιον  τρόπο γεννιέται τίτλος  στο κάθε σας βιβλίο; Στην αρχή της συγγραφής ή στο τέλος της;   

Ανάλογα, την περίπτωση. Υπήρξαν βιβλία όπως η «Σιωπή στο Σκοτάδι» για παράδειγμα, όπου ήξερα τον τίτλο από την πρώτη στιγμή. Σε άλλα, ο τίτλος ήρθε καθώς έγραφα ή έχει υπάρξει και περίπτωση όπου είχα άλλον τίτλο αρχικά και στην πορεία τον άλλαξα ώστε να «δένει» καλύτερα με όλο το βιβλίο όπως κι έγινε στο «Μαργαριτάρι της Ροδεσίας».

14)Ποια είναι η ερώτηση που θα θέλατε να απαντήσετε και δε σας έχει ρωτηθεί ποτέ;

Δεν με έχουν ρωτήσει ποτέ ποια είναι τα πρώτα βιβλία που διάβασα στη ζωή μου και είναι μια ερώτηση στην οποία θα ήθελα να απαντήσω. Η μητέρα μου αγαπούσε πολύ το διάβασμα και προσπαθούσε να με δελεάσει. Έτσι τα πρώτα μου βιβλία ήταν «Το Καπλάνι της Βιτρίνας» της Άλκης Ζέη και «Ο ΕΕ από τα άστρα» του Μάνου Κοντελέων.

15) Γνωρίζω ότι είναι πολύ νωρίς αλλά θα ρωτήσω, έχετε ξεκινήσει κάποιο άλλο βιβλίο;

Είναι μια παράξενη εποχή για εμένα ομολογώ αυτή. Οι προσωπικές, επαγγελματικές και κυρίως οι οικογενειακές μου υποχρεώσεις, μου αφήνουν ελάχιστο ελεύθερο χρόνο με αποτέλεσμα να μην έχω τη διάθεση να ξεκινήσω το οτιδήποτε. Υπάρχει κάτι που έχω αφήσει στη μέση κι ήθελα να ξαναδώ και μερικές νέες ιδέες ξεφυτρώνουν από εκεί που δεν το περιμένω. Ωστόσο, θα ήθελα να γράψω κι άλλες ιστορίες για τη Ροδεσία και ξέρω πως είναι κάτι που το επιθυμούν κι αρκετοί αναγνώστες. Οπότε το πιθανότερο, τους καλοκαιρινούς μήνες πάλι που θα έχουν μειωθεί οι έντονοι ρυθμοί, να ασχοληθώ με μια ακόμα «Ροδεσιανή» ιστορία.Το σίγουρο είναι όμως ότι σύντομα  θα επακυκλοφορήσει η διλογία της Νοέλιας  από τις εκδόσεις της Ωκενίδας.

16) Πείτε μας λίγα λόγια για την Μαρία. Ποια είναι η καθημερινότητα της; Υπάρχει κάτι που δεν  μπορεί να συγχωρήσει; Βάζει στόχους; Κάνει όνειρα; Τι θεωρεί απόλυτη ευτυχία ;

Η καθημερινότητά μου είναι γεμάτη από τα παιδιά μου, τις υποχρεώσεις του σπιτιού και της οικογενείας μου αλλά και της δουλειάς μου. Δεν υπάρχει κάτι που δεν συγχωρώ, αντίθετα θα έλεγα ότι είμαι από εκείνους που συγχωρούν εύκολα. Οι στόχοι είναι δεδομένοι, κάθε φορά κι ένας ακόμα ενώ τα όνειρα είναι γνωστό πως ονειρεύομαι ακόμα και με ανοιχτά τα μάτια γι’ αυτό άλλωστε κι έχω το παρατσούκλι της «ονειροπόλας»!

Απόλυτη ευτυχία για εμένα είναι να έχουμε υγεία στην οικογένειά μου, είναι ένα ήσυχο απόγευμα με τους φίλους μου, μια βόλτα με τα παιδιά μου και μια ιστορία που διάβασα ή μια ταινία που παρακολούθησα και είχαν κάτι σπουδαίο να μου πουν.

Κλείνοντας θέλω  να ευχηθώ να έχετε απεριόριστη Ευτυχία Αγάπη και Δημιουργικότητα στη ζωή σας !

Σας ευχαριστώ εγώ για τη φιλοξενία στην όμορφη παρέα σας.

Σας ευχαριστώ πολύ!

ΛΕΝΑ ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ

Love Books-Love Read