ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ - ΜΑΡΙΑ ΣΤΕΦΑΝΟΥ

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ  ΜΑΡΙΑ ΣΤΕΦΑΝΟΥ

 1. Πείτε μας λίγα λόγια για το καινούργιο έργο σας  και για τους ήρωές του που πρόκειται να κυκλοφορήσει σύντομα από τις εκδόσεις Ωκεανίδα του ομίλου ΝΙΚΗ εκδοτική. Υπήρξε κάποιος ήρωας που σας δυσκόλεψε; Κάποιος που αγαπήσατε περισσότερο ή λιγότερο;  Τι σας έδωσε το έναυσμα για να ξεκινήσετε την συγκεκριμένη ιστορία και πόσο καιρό σας πήρε για να την  ολοκληρώσετε;  

Τα Λουλούδια της Ευτυχίας, είναι ένα βαθιά ανθρώπινο και κοινωνικό θα έλεγα βιβλίο. Η ιστορία είναι πολυπρόσωπη αλλά ξεχωρίζει ιδιαίτερα η κεντρική ηρωίδα, η Λουίζα . Είναι αλήθεια πως με δυσκόλεψε λιγάκι παραπάνω σε σχέση με τους υπόλοιπους, της έχω μεγάλη αδυναμία και πραγματικά τη θαυμάζω. Τους άλλους ήρωες του βιβλίου τους αγαπώ εξίσου, τον καθένα για διαφορετικούς λόγους.

Το συγκεκριμένο βιβλίο το εμπνεύστηκα και ξεκίνησα να το γράφω με αφορμή ένα θεατρικό έργο που αγαπώ πολύ, Τα δέντρα πεθαίνουν όρθια, του Αλεσάντρο Κασόνα. Αν και δεν υπάρχουν ομοιότητες μεταξύ των δύο έργων, έχουν σαν κοινή βάση την αυταπάρνηση και την προσφορά στο συνάνθρωπο, να δώσουμε λίγη χαρά, στην προκειμένη περίπτωση ευτυχία.

Χρειάστηκα περίπου έξι μήνες για να το ολοκληρώσω με ένα μικρό διάλλειμμα ενδιάμεσα μιας και μεσολάβησε η γέννηση του δεύτερου παιδιού μου.

2.Πως νιώθετε κάθε φορά που ξεκινάτε τη συγγραφή ενός βιβλίου;Γνωρίζετε σίγουρα την αρχή.Τι γίνεται όμως με την κατάληξη της ιστορίας;Είναι γνωστή για εσάς γιατί ακολουθείτε μια καθορισμένη πορεία ή αυτή η πορεία μπορεί ανά πάσα στιγμή να αλλάξει;Ποιο πιστεύετε ότι είναι το δυσκολότερο κομμάτι της συγγραφής;

Κάθε φορά που ξεκινάω την συγγραφή ενός νέου βιβλίου, πρόκειται για ένα ταξίδι σ’ έναν άλλο κόσμο, σ’ εκείνον που κατοικούν οι ήρωες της εν λόγω ιστορίας. Όσον αφορά την αρχή τη μέση και το τέλος, αυτά τα γνωρίζω σίγουρα σχεδόν από την πρώτη στιγμή. Υπάρχει πιθανότητα να αλλάξουν κάποια πράγματα στην πορεία ή θα έλεγα πως είναι ακόμα πιο πιθανό να προσθέσω γεγονότα και χαρακτήρες αλλά μέχρι και σήμερα δεν έχω αλλάξει ποτέ το τέλος της αρχικής μου ιδέας.

Το δυσκολότερο όσον αφορά εμένα προσωπικά πλέον είναι να βρω ποιοτικό χρόνο για να γράψω μιας και οι οικογενειακές υποχρεώσεις μου δεν έχουν τέλος. Έτσι λοιπόν όταν έχω τον χρόνο όλα τα άλλα έρχονται σχεδόν από μόνα τους.

  

3. Έχετε εκδώσει  4 βιβλία: Το Σιωπή στο Σκοτάδι, τη διλογία της  Νοέλιας με τη προφητεία του Μαύρου Ρόδου και την Επιστροφή του Λευκού Ρόδου και το μια Βόλτα στον Παράδεισο.  Ποιο από τα βιβλία σας κρατά ξεχωριστή θέση στην καρδιά σας και γιατί; Ποιον ήρωα  και ποια ηρωίδα ξεχωρίζετε από όλες τις ιστορίες σας  και γιατί;

Είναι πράγματι πολύ δύσκολο να ξεχωρίσει ένας συγγραφέας τα «παιδιά» του. Όλα τα αγαπά, όλα είναι κομμάτια και προεκτάσεις του εαυτού του οπότε πιστεύω πως είναι αδύνατον να διαλέξει ανάμεσά τους. Θα έλεγα πως όσον αφορά εμένα προσωπικά, ξεχωρίζω τις γυναίκες των βιβλίων μου χωρίς καμία εξαίρεση. Είναι όλες έντονες  προσωπικότητες, μαχήτριες και άξιες θαυμασμού.

4.Πόσο δύσκολο είναι για μητέρα δυο παιδιών η συγγραφή; Όταν τη  ξεκινάτε   απομονώνεστε; Ποιες ώρες  και πόσες ώρες συνήθως δουλεύετε;

Είναι πάρα πολύ δύσκολο και σχεδόν αδύνατο για εμένα πια να απομονωθώ. Δεν έχω συγκεκριμένο πρόγραμμα συγγραφής, προκαθορισμένες μέρες και ώρες που δουλεύω. Απλά, προσπαθώ ν’ αρπάξω και να εκμεταλλευτώ οποιαδήποτε ευκαιρία προκύψει.

5.Υπάρχουν άτομα που διαβάζουν τις ιστορίες σας πριν δούνε το φως της έκδοσης;  Και  αν υπάρχουν,  δέχεστε   παρεμβάσεις από αυτά;

Ναι, υπάρχουν άτομα που διαβάζουν τις ιστορίες μου πολύ πριν πάρουν το δρόμο της έκδοσης κι είναι οι ίδιοι άνθρωποι, από το πρώτο μου βήμα μέχρι και σήμερα. Ακούω πάντα τις απόψεις τους και σε κάποιες περιπτώσεις ενδέχεται να κάνω αλλαγές εάν πιστεύω κι εγώ πως είναι απαραίτητο να γίνουν. Υπάρχουν όμως και περιπτώσεις όπου διαφωνούμε και δεν προχωρώ σε αλλαγές.

6. Αν σας δινόταν η ευκαιρία να ξαναγράψετε κάποιο από τα βιβλία σας από την αρχή θα αλλάζατε κάτι ή κάποιο;

Θα ξαναέγραφα το Σιωπή στο Σκοτάδι, μόνο και μόνο επειδή ήταν το πρώτο μου βιβλίο που γράφτηκε ερασιτεχνικά και τώρα ξέρω ότι μπορώ να το κάνω ακόμα καλύτερο συγγραφικά. Αν και δεν θα άλλαζα τίποτα όσον αφορά την ιστορία, την πλοκή και την εξέλιξη των γεγονότων.

 7. Ποιο στοιχείο σε ένα βιβλίο σας γοητεύει και μπορεί να  σας κρατήσει αιχμάλωτη; Πείτε μας κάποια από τα βιβλία που έχετε αγαπήσει. Και τέλος υπάρχει κάποιο βιβλίο που θα θέλατε να είστε εσείς η δημιουργός του;

Μου αρέσουν πολύ τα βιβλία που βασίζονται σε αληθινές ιστορίες και τα ιστορικά μυθιστορήματα. Μάλλον το στοιχείο της «αλήθειας», του ρεαλισμού είναι αυτό που με γοητεύει εφόσον αντιλαμβάνομαι ότι πρόκειται για γεγονότα και καταστάσεις που έχουν στ’ αλήθεια συμβεί κι έπειτα αναρωτιέμαι για τους ανθρώπους που τα βίωσαν και πως αυτοί συμπεριφέρθηκαν.

Είναι πολλά τα βιβλία που έχω αγαπήσει στη ζωή μου αφού δεν σταματώ και ποτέ να διαβάζω αλλά θα αναφέρω ενδεικτικά μερικά από αυτά. Ο Μπρούτζινος Καβαλάρης, της Πωλίνα Σίμονς, το Πριν έρθεις εσύ, της Τζότζο Μόις, το Κάποτε στη Σαλονίκη, της Μεταξίας Κράλλη κι αυτό το τελευταίο ομολογώ πως θα ήθελα να το έχω γράψει εγώ.

   

8. Ποιο απόφθεγμα σας αντιπροσωπεύει απόλυτα;

Δεν θα έλεγα απόφθεγμα, αλλά πιστεύω πως η ζωή είναι ένα δώρο που μας προσφέρεται κι εμείς οφείλουμε να το ζήσουμε από κάθε άποψη με τα όμορφα και τα άσχημα. Κάθε μέρα που ξυπνάμε πρέπει να ευχαριστούμε το σύμπαν που έχουμε κι άλλο χρόνο, που μας δίνεται αυτή η τόσο ξεχωριστή και μοναδική ευκαιρία να ζήσουμε.

9. Υπάρχει κάποιο βιβλίο που διαβάσατε και θα θέλατε να το δείτε να μεταφέρεται στην μεγάλη οθόνη; Προτιμάτε την Ξένη λογοτεχνία ή την Ελληνική;

Ναι, θα ήθελα πολύ να δω μια μέρα τον Μπρούτζινο Καβαλάρη που ανέφερα και πιο πάνω να γίνεται ταινία αν και δυστυχώς οι ταινίες τις περισσότερες φορές υστερούν τρομερά μπροστά στα βιβλία.

Δεν ξεχωρίζω τη λογοτεχνία με το αν είναι Ελληνική η ξένη. Διαβάζω όλων των ειδών τα βιβλία από Έλληνες και ξένους δημιουργούς οποιασδήποτε εθνικότητας όπως και όλες τις κατηγορίες, αστυνομικά, αισθηματικά, κοινωνικά, ιστορικά, μυστηρίου, φαντασίας κτλ.

10. Κλείνοντας πείτε μας  λίγα λόγια για την Μαρία. Ποιά είναι η καθημερινότητά της;  Πιστεύει  στην αληθινή φιλία στο Happy end; Τι την εξοργίζει; Τι δε θα μπορούσε να συγχωρήσει ποτέ; Τι θεωρεί απόλυτη ευτυχία; Και τι θα ήθελε να ευχηθεί στους αναγνώστες της;

Η Μαρία, σηκώνεται πάρα πολύ νωρίς κάθε πρωί για να πάει στην εργασία της. Τις υπόλοιπες μέρες και ώρες φροντίζει την οικογένειά της. Στον ελεύθερο χρόνο της πάντα διαβάζει και γράφει και είναι βέβαιο ότι θα συνεχίσει να το κάνει μέχρι την τελευταία της ανάσα.

Πιστεύει οπωσδήποτε στην αληθινή φιλία, έχει δημιουργήσει σχέσεις ζωής με ανθρώπους που αγαπά πολύ κι εξίσου την αγαπούν κι αυτοί.

Το Happy end μπορεί να υπάρξει αρκεί να το επιτρέψουμε εμείς οι ίδιοι στον εαυτό μας.

Την εξοργίζουν οι άνθρωποι που προσποιούνται ότι είναι κάποιοι άλλοι κι εκείνοι που είναι ικανοί να πατήσουν επί πτωμάτων για το προσωπικό τους συμφέρον.

Συγχωρεί τα πάντα αλλά βάζει αποστάσεις σ’ εκείνους που θέλουν να βλάψουν με οποιοδήποτε τρόπο την ίδια ή την οικογένειά της.

Απόλυτη ευτυχία θεωρεί πως είναι να γνωρίζεις καλά τον εαυτό σου και να τον αποδέχεσαι με τα καλά και τα άσχημα του. Η αποδοχή του εαυτού μας είναι ο δρόμος που θα μας οδηγήσει στην προσωπική μας ευτυχία.

Θα ήθελα να ευχηθώ ολόψυχα στους αναγνώστες μου να είναι υγιείς, δυνατοί, να οπλίζονται με σθένος και να έχουν κουράγιο. Η ζωή μοιάζει με μια ατελείωτη μάχη και μόνο εκείνοι που είναι γενναίοι και τολμηροί καταφέρνουν στο τέλος της να βγουν νικητές.

Μ.Σ. -Σας ευχαριστώ για την όμορφη συνέντευξη.

LOVEBOOKS-LOVEREAD- Με τη σειρά μου  να σας ευχαριστήσω για την όμορφη συζήτηση και να σας ευχηθώ μέσα από την καρδιά μου  πάντα επιτυχίες και να είναι καλοτάξιδο το νέο σας βιβλίο!

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΜΑΡΙΑ ΣΤΕΦΑΝΟΥ

Η Μαρία Στεφάνου γεννήθηκε και μεγάλωσε σε ένα δυτικό προάστιο της Αθήνας. Από μικρό παιδί τη μάγευε ο χώρος του θεάτρου και το όνειρό της ήταν όταν μεγαλώσει να γίνει ηθοποιός. Γι' αυτό ακριβώς τον λόγο ασχολήθηκε ενεργά με το ερασιτεχνικό θέατρο συμμετέχοντας σε θεατρικές παραστάσεις από την ηλικία της εφηβείας και για αρκετά χρόνια μετέπειτα. Αργότερα, παρακολούθησε στο Θέατρο των Αλλαγών μαθήματα υποκριτικής, κινηματογράφου και σεναρίου. Η συγγραφή προέκυψε εντελώς τυχαία και καθαρά ερασιτεχνικά, ώσπου σταδιακά εξελίχθηκε και έγινε αναγκαίος τρόπος έκφρασης. 

ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΑ ΒΙΒΛΙΑ ΤΗΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΩΣ