ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΗΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ

Πείτε μας λίγα λόγια για το καινούργιο σας βιβλίο που σε λίγο καιρό θα το κρατάμε στα χέρια μας  και για τους ήρωές του. Υπήρξε κάποιος που σας δυσκόλεψε;

Το καινούριο μου βιβλίο είναι κατά τον κύριο κορμό του αισθηματικό-κοινωνικό, αλλά δεν λείπουν τα αστυνομικά στοιχεία, οι ανατροπές, τα μυστικά και οι ίντριγκες που εντείνουν την ψυχοσυναισθηματική κατάσταση των ηρώων και τις σχέσεις ανάμεσά τους. Υπάρχουν πολλές γαλήνιες όχθες μέσα στις σελίδες του αλλά και πολλά ταραγμένα κύματα, αφού ο κεντρικός ήρωας καλείται να φέρει σε πέρας μια εντελώς ανήθικη αποστολή με πρωταγωνίστρια την κεντρική ηρωίδα. Ένα βραχιόλι αμύθητης αξίας, ξεχασμένο σε ένα παλιό κιβώτιο είναι ο καταλύτης για το γύρισμα του τροχού της μοίρας. Κανένας από τους ήρωες δεν με δυσκόλεψε, αλλά ήταν μεγάλη πρόκληση για μένα ο χαρακτήρας της γιαγιάς.


Πως νιώθετε κάθε φορά που ξεκινάτε τη συγγραφή ενός βιβλίου και ποια συναισθήματα σας κατακλύζουν όταν φτάνεται στο τέλος? 

Όταν ξεκινάω τη συγγραφή ενός βιβλίου κατακλύζομαι από πάθος, έξαψη και αγωνία, αφού μπορεί να έχω έτοιμο στο μυαλό μου τον βασικό κορμό, αλλά στην πορεία υπάρχουν μυριάδες ανατροπές, που για μένα αποτελούν πρόκληση. Όταν φτάνω στο τέλος επικρατεί κυρίως η μελαγχολία για τον αποχωρισμό των ηρώων μου, με τους οποίους δένομαι συνήθως απίστευτα. Υπάρχει όμως και η ανακούφιση για τον τερματισμό που έτσι κι αλλιώς είναι βασικό ζητούμενο για έναν συγγραφέα.


Σε ποια ηλικία ξεκίνησε η σχέση σας με τη συγγραφή; Ήταν μια απόφαση στιγμής ή όνειρο ζωής;

Ξεκίνησα να γράφω από δώδεκα χρονών μικρά παραμύθια και διηγήματα. Αυτομάτως η συγγραφή έγινε ανάγκη για μένα, αλλά ούτε μια στιγμή δεν είχα φανταστεί πως θα ερχόταν η μέρα που τα γραπτά μου θα γίνονταν βιβλία.


Πόσο καιρό σας πήρε για να το ολοκληρώσετε; Ο τίτλος  του κάπως διαφορετικός από τους συνηθισμένους πως καταλήξατε σε αυτόν;

Η συγγραφή του ολοκληρώθηκε μέσα σε εφτά μήνες, αλλά αν συνυπολογίσω τον καιρό της έρευνας και της επιμέλειας, ο χρόνος αποπεράτωσης του βιβλίου αγγίζει τους 11 μήνες. Ο τίτλος είναι απόλυτα ταιριαστός με το περιεχόμενο όπως θα διαπιστώσετε διαβάζοντας το βιβλίο. Η όχθη συμβολίζει τη γαλήνη, τον προορισμό, το τέρμα, ενώ το κύμα συμβολίζει την ταραχώδη διαδρομή, τη μάχη , τον αγώνα. Ήρωες αλλά και καταστάσεις μέσα στο βιβλίο μπορούν να είναι κύματα ή όχθες. Πάνω σ’ αυτό το σκεπτικό βασίστηκα για να δώσω τον τίτλο. 


Τι σας έδωσε το έναυσμα για να ξεκινήσετε την συγκεκριμένη ιστορία; 

Η αρχική μου πρόθεση ήταν να γράψω μια  ρομαντική κομεντί, αφού τα έντονα σκοτάδια του προηγούμενου βιβλίου με είχαν φορτίσει πάρα πολύ. Το μυαλό μου λοιπόν κινήθηκε σ’ αυτόν τον άξονα καθώς γέμιζε σιγά σιγά εικόνες. Όπως θα διαπιστώσετε βέβαια διαβάζοντας, δεν έλειψαν τα σκοτάδια και από αυτό το βιβλίο ούτε οι ίντριγκες. Ένα βραχιόλι και μία διαθήκη ήταν το έναυσμα για να ξετυλίξω στο μυαλό μου τον μίτο και να πλάσω αυτήν την ιστορία.


Ποιον ήρωα ξεχωρίζετε από όλες τις ιστορίες σας, ποια ηρωίδα και γιατί?

Δεν μπορώ να πω ότι ξεχωρίζω κάποιον ήρωα ή ηρωίδα, αφού όλοι και όλες είναι παιδιά μου και κομμάτια από την ψυχή μου. Όλοι και όλες κουβαλούν κάτι από μένα ή από τα όνειρά μου. Όλοι και όλες είναι πλασμένοι σε περιόδους της ζωής μου συνυφασμένες με κάτι λίγο ή πολύ σημαντικό. Επειδή όμως αυτή η απάντηση ίσως ακούγεται κάπως κλισέ, θα παραδεχτώ ότι νιώθω μια ιδέα παραπάνω δεμένη με τον Ρωμανό Κατρά ή Άλεξ Γκρέι από το Αν τον Άνεμο Ρωτήσεις για πολύ προσωπικούς λόγους.


Ποιο στοιχείο σε ένα βιβλίο σας γοητεύει και σας κρατά αιχμάλωτη; Πείτε μας ένα βιβλίο που αγαπάτε και δεν μπορείτε να το αποχωριστείτε ποτέ.

Βρίσκω πολύ συναρπαστικούς τους έξυπνους διαλόγους και την ισορροπία ανάμεσα στην ψυχογραφία του χαρακτήρα και τη δράση του κατά τη διάρκεια της πλοκής. Αν αυτά τα δύο δεν συμβαδίζουν, μοιραία δεν μπορώ να δεθώ και με το βιβλίο. Ένα βιβλίο που δεν μπορώ να αποχωριστώ είναι «Το σπίτι των Πνευμάτων» της Ιζαμπέλ Αλιέντε.


Τι πιστεύετε ότι πρέπει να έχει ένα βιβλίο για να αγαπηθεί από το κοινό?

Ενδιαφέρουσα πλοκή, αρμονία ανάμεσα στις περιγραφές και τους διαλόγους, γρήγορη εξέλιξη, σωστή τοποθέτηση των σκηνών, αληθοφάνεια στην ψυχογράφηση των ηρώων, σωστή χρήση της ελληνικής γλώσσας και σαφήνεια στον στόχο του, που για μένα είναι η πολύπλευρη πραγμάτευση του θέματος ή των θεμάτων ώστε να μην κάνουν μόνο ένα απλό πέρασμα στις σελίδες που εξυπηρετεί την πλοκή, αλλά να έχουν ουσία. 


Ποιο απόφθεγμα σας αντιπροσωπεύει;

Ζήσε την κάθε στιγμή σαν να είναι η τελευταία.


Κλείνοντας πείτε μας  λίγα λόγια για την Ευαγγελία! Ποια είναι η καθημερινότητά της;  Πιστεύει στο Happy end; Τι θεωρεί απόλυτη ευτυχία;

Η καθημερινότητά μου είναι ένα αέναο κύμα σαν αυτά που περιγράφω στο βιβλίο μου. Πότε ορμητικό και πότε ήρεμο, αλλά πάντα κινητικό, ασταμάτητο σχεδόν. Τα ξημερώματα κι όποτε μένω μόνη είμαι συγγραφέας, νοικοκυρά και σύζυγος καθόλη τη διάρκεια της ημέρας και πάντα μαμά. Δεν σταματώ ποτέ. Ώρες ώρες αυτό είναι άκρως εξαντλητικό, αλλά και τόσο συναρπαστικό, που δεν θα μπορούσα να λειτουργήσω σωστά χωρίς να βρίσκομαι υπό καθεστώς πίεσης. Αν πιστεύω στο Happy End; Νομίζω πως είμαι Happyendομανής μέχρι απελπισίας κι αυτό είναι αποκύημα του υπερβολικού ρομαντισμού μου και της τάσης μου να βλέπω πάντα το ποτήρι μισογεμάτο. Απόλυτη ευτυχία για μένα είναι να έχω την υγεία μου εγώ και η οικογένειά μου για να πορευόμαστε στις ανηφοριές και τις κατηφοριές της ζωής με το σθένος να κυνηγούμε τα μικρά και μεγάλα όνειρά μας.

Ευχαριστώ  πολύ για την όμορφη συζήτηση μας. Ευχόμαι ολόψυχα να είναι καλοτάξιδο το νέο σας βιβλίο!