ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΑΡΙΑ ΤΖΙΡΙΤΑ

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ - ΜΑΡΙΑ ΤΖΙΡΙΤΑ

1)Πείτε μας λίγα λόγια για το καινούργιο σας βιβλίο ΄΄Η καρδιά του βράχου΄΄ που θα  κυκλοφορήσει σύντομα από τις εκδόσεις Ψυχογιός .Τι σας έδωσε το έναυσμα για να ξεκινήσετε την συγκεκριμένη ιστορία; Ποιον ήρωα αγαπήσατε και  ποιον λυπηθήκατε. Θεωρείτε ότι στην συγκεκριμένη ιστορία πήρε ο καθένας ότι του αναλογούσε στη ζωή;

 Σε αυτό το βιβλίο ο πρωταγωνιστής μας είναι άντρας και βλέπουμε τα πράγματα κι από την δική του σκοπιά. Θίγονται πολλά θέματα μέσα στην ιστορία, όπως ο ανταγωνισμός ανάμεσα στ’αδέλφια, τα λάθη των γονιών που τον ενισχύουν, ο πανικός των γυναικών που λόγω προχωρημένης ηλικίας κάνουν εκπτώσεις στα θέλω τους και συμβιβάζονται με ακατάλληλους συντρόφους, η δύναμη της πίστης μας στον Θεό κι ένα σωρό άλλα που απασχολούν καθημερινά όλους μας. Την ιστορία την εμπνεύστηκα γνωρίζοντας από κοντά έναν άνθρωπο σαν τον ήρωα μου, τον Μάξιμο. Έναν άντρα "παλιάς κοπής" που πλέον είναι είδος προς εξαφάνιση - δυστυχώς! Ειδικά όταν άκουσα την ιστορία με τα λόγια του παππού του που τον σημάδεψαν για όλη του τη ζωή, ήταν η στιγμή που μου γεννήθηκε η ιδέα για το βιβλίο αυτό. Τους ήρωες τους αγάπησα όλους και σίγουρα αυτός που λυπήθηκα ήταν ο Ζαχαρίας -ο αδελφός του Μάξιμου. Και φυσικά, όπως σε κάθε μου βιβλίο, ο καθένας παίρνει αυτό που του αξίζει!

2)Πώς διαλέγετε το θέμα πάνω στο οποίο θα κινηθείτε και την εποχή του κάθε βιβλίου σας; Τι βήματα ακολουθείτε για να φτάσετε στο τελικό επιθυμητό αποτέλεσμα; Έχετε μια συγκεκριμένη  πορεία και μένετε σταθερή ; Ή αυτή η πορεία μπορεί ανά πάσα στιγμή να αλλάξει; ; Υπήρξε κάποιο από τα βιβλία σας που υπέστη αλλαγή    ενώ το είχατε ολοκληρώσει ,  γιατί δεν είχατε μείνει ικανοποιημένη από το αποτέλεσμα;

Το θέμα μπορεί να γεννηθεί από μια έμπνευση της στιγμής ή – συνήθως – από μια ιστορία που άκουσα ή έναν άνθρωπο που γνώρισα. Δεν ακολουθώ κάποιο προσχεδιασμό, γράφω αυθόρμητα την ιστορία, όπως θα την διηγούμουν σε κάποιον. Συνήθως έχω όλη την ιστορία από την αρχή, αλλά αυτό δεν αποκλείει το ν’αλλάξω κάποια πράγματα γράφοντας. Το βιβλίο το οποίο τελικά άλλαξε, ήταν το Ζωή από την αρχή, αλλά όχι επειδή δεν ήμουν ικανοποιημένη από το αποτέλεσμα. Απλά ο εκδοτικός μου οίκος θεώρησε ότι το βιβλίο στην αρχική μορφή του ήταν πολύ «σκληρό» και μου ζητήθηκε να το διασκευάσω.

3) Υπάρχουν συγγραφείς που θαυμάζετε  ιδιαίτερα και σας έχουν επηρεάσει;  Ίσως και  κάποια βιβλία που επιστρέφετε συχνά πυκνά και αποτελούν βάση για εσάς ;

 Οι συγγραφείς που θαύμαζα πριν καν ξεκινήσω να γράφω ήταν η Ιζαμπέλ Αλιέντε από ξένους και η Πόλυ Μηλιώρη από Έλληνες. Τώρα πια διαβάζω μόνο Έλληνες ομότεχνους και θαυμάζω πολλούς με πρώτη την Μάρω Βαμβουνάκη. Οι συγκεκριμένες συγγραφείς που ανέφερα έχουν σίγουρα επηρεάσει την δική μου γραφή.

4)Ποιο είδος Λογοτεχνίας δε θα μπορούσατε να γράψετε  ή να διαβάσετε ποτέ; Και αν ναι γιατί;  

 Δεν υπάρχει κάτι που δεν θα μπορούσα να διαβάσω μόνο και μόνο επειδή ανήκει σε κάποια κατηγορία. Αν το βιβλίο είναι καλό κι έχει να μου πει πράγματα αλλά και να νιώσω συναισθήματα, θα το διαβάσω με χαρά. Προσωπικά μένω πιστή στο είδος της κοινωνικής λογοτεχνίας γιατί θεωρώ ότι αυτό με εκφράζει περισσότερο σαν άνθρωπο.

5)Υπάρχει κάποιο ηρωίδα μέσα από   τα βιβλία σας  που να σας αντιπροσωπεύει;

Το έχω πει πολλές φορές πως νιώθω ότι πίσω από κάθε μου ήρωα βρίσκεται κι ένα κομμάτι του εαυτού μου. Αν όμως έπρεπε να διαλέξω μια ηρωίδα που να είναι πιο κοντά σε μένα σαν ολοκληρωμένη προσωπικότητα, είναι η Δανάη από την Κλεισμένη πύλη παραδείσου, ακριβώς επειδή ήμουν εγώ που βρέθηκα στη θέση της στο συγκεκριμένο βιβλίο.

6)  Τι πιστεύετε ότι πρέπει να υπάρχει σε ένα βιβλίο για να μπορέσει να αγγίξει την καρδιά του αναγνώστη;

 Νομίζω θα πρέπει να πλημμυρίζει από συναίσθημα και να περνάει μηνύματα τέτοια που οι αναγνώστες να ταυτίζονται και να βρίσκουν απαντήσεις στα όσα τους απασχολούν.

 7)Πόσο χρόνο σας παίρνει συνήθως η ολοκλήρωση ενός βιβλίου; Ποιο σημείο της συγγραφής θεωρείτε ότι είναι το δυσκολότερο κομμάτι της;

Αυτό που απαιτείται στην συγγραφή είναι να έχεις ησυχία. Φροντίζω λοιπόν να απομονώνομαι, απέχω από τηλεόραση, κοινωνικά δίκτυα και εξόδους κι έτσι βρίσκω τον χρόνο να ολοκληρώσω το έργο μου. Το πόσο χρόνο θα πάρει εξαρτάται από το βιβλίο. Αν απαιτείται έρευνα ιστορική κλπ θα χρειαστώ περίπου πέντε μήνες, διαφορετικά μέσα σε τρεις μήνες μπορώ να έχω ολοκληρώσει ένα βιβλίο, όπως συνέβη και με το συγκεκριμένο. Δεν νομίζω ότι υπάρχει κάποια φάση μέσα σε όλη αυτή τη διαδικασία που θα χαρακτήριζα ως δυσκολότερη.

8)Ποια είναι η ερώτηση που θα θέλατε να απαντήσετε και δε σας έχει ρωτηθεί ποτέ;

Μα πόσο έξυπνη αυτή η ερώτηση σας! Θα μου άρεσε να με ρωτούσαν «τι πιστεύετε πως είναι το πιο σημαντικό που πρέπει να έχει ένας άνθρωπος για να είναι ευτυχισμένος στη ζωή του;» και η απάντηση που θα έδινα είναι αυτή: «πίστη!»

9)Αν μπορούσατε να γυρίσετε το χρόνο πίσω υπάρχει κάτι που θα αλλάζατε ?

 Ναι αρκετά πράγματα. Νομίζω είναι κουτό να λέμε πως δεν μετανιώνουμε για τίποτα από το παρελθόν μας. Μια σοφή παροιμία λέει «στερνή μου γνώση να σ’είχα πρώτα!». Το τι ακριβώς όμως θα άλλαζα προσωπικά επιτρέψτε μου να μην το μοιραστώ μαζί σας.

10) Κλείνοντας πείτε μας  λίγα λόγια για την Μαρία. Ποια είναι η καθημερινότητά της;  Πιστεύει  στην φιλία στο Happy end; Τι την εξοργίζει; Τι δε θα μπορούσε να συγχωρήσει ποτέ ; Τι θεωρεί απόλυτη ευτυχία; Και τι θα ήθελε να ευχηθεί στους αναγνώστες της;

 Μου είναι δύσκολο να μιλάω για τον εαυτό μου σε προσωπικό επίπεδο. Δεν θα είμαι αντικειμενική! Η καθημερινότητα μου είναι συνηθισμένη και απλή και γι αυτό μου αρέσει πολύ! Μεγαλώνοντας οι άνθρωποι αγαπούμε περισσότερο την ρουτίνα. Πηγαίνω στο γραφείο μου στην εταιρεία που εργάζομαι κάθε πρωί, το μεσημέρι επιστρέφω σπίτι, βγάζω βόλτα τα σκυλιά μου, μετά μαγειρεύω και κάνω τις «σπιτικές» δουλειές και στη συνέχεια αναπαύομαι στην τηλεόραση πλέκοντας μέχρι το βράδυ!

Φυσικά και πιστεύω στη φιλία έχω γράψει και βιβλίο γι αυτήν, το «Όταν αγαπάς είναι για πάντα»! Και στο happy end πιστεύω αφού το μότο μου είναι “everything’s going to be alright in the end. If it’s not alright, then it’s not the end!”

Τίποτα δεν με εξοργίζει – σοβαρολογώ! Τα πάντα μπορώ να συγχωρήσω αρκεί ο άλλος να έχει μετανιώσει πραγματικά και να έχει αλλάξει. Απόλυτη ευτυχία θεωρώ το να τα έχουμε καλά με τον εαυτό μας, αφού όλα στο μυαλό μας είναι εξάλλου!

Στους αναγνώστες μου και σε όλο τον κόσμο εύχομαι να νιώθουν καλά – ακόμα κι αν δεν είναι!

Σας ευχαριστώ πολύ!

ΛΕΝΑ ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ

Love Books-Love Read

 βιβλιογραφία της συγγραφέως