Ξεκίνησε πολύ όμορφα αλλά στην πορεία χάθηκε στις πιο απίστευτες συμπτώσεις , τα πιο απίθανα δυσάρεστα γεγονότα και στο απότομο τέλος του.Οι ήρωες πάλι δεν κατάφεραν να με πείσουν πουθενά δεν είχαν βάθος ήταν σαν να στεκόταν στην άκρη αποστασιοποιημένοι και άλλοι να όριζαν τη ζωές τους.Ένα βιβλίο χωρίς ένταση και νεύρο στη γραφή, χωρίς έντονες διακυμάνσεις συναισθημάτων.Όλα αυτά βέβαια πάντα κατά την προσωπική μου άποψη. Όταν διαβάζω ένα στενάχωρο βιβλίο θέλω κάπου να '' ανοίγει'' να αφήνει περιθώρια απόδρασης στο μυαλό και στην σκέψη μου ... Στο συγκεκριμένο βιβλίο αυτό δεν έγινε και έτσι δεν κατάφερε να καλύψει τις προσδοκίες μου .
Πόσες φορές ο άνθρωπος βρίσκεται σε δίλημμα;
Πράττει χωρίς να λογαριάζει τις συνέπειες των πράξεών του στο μέλλον;
Όταν ο Φίλιππος γνώρισε τη Χριστίνα, ένιωσε βαθιά μέσα του ότι εκείνη ήταν η μοναδική γυναίκα που θα ήθελε ποτέ στη ζωή του.
Δεκαοχτώ χρόνια πριν, κάτι αντίστοιχο είχε νιώσει και ο Χρήστος αντικρίζοντας την Ειρήνη.
Η Σοφία παρασύρθηκε από την έλλειψη αγάπης και τρυφερότητας και βυθίστηκε στον σκοτεινό κόσμο της απελπισίας με όσα έζησε εξαιτίας του Απόστολου.
Τι κοινό έχουν αυτές οι τρεις γυναίκες;
Τι τις συνδέει με τον Χρήστο και τις λανθασμένες επιλογές του;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου