Η περιγραφική αφήγηση των γεγονότων τόσο ζωντανή, που ο αναγνώστης καθ' όλη τη διάρκεια του βιβλίου γίνεται ένα με τους ήρωες.Αιμιλία Γιώργης Καλλιόπη Ευρυδίκη Νικόλας Κωνσταντής!!! Ήρωες τόσο διαφορετικοί που δε διστάζουν να τσαλακωθούν..Μέσα από την προσωπική τους διαδρομή βιώνεις μαζί τους σκληρές και απάνθρωπες καταστάσεις.Ζεις την απελπισία την αποστροφή το μίσος την αδικία και τον μονόπλευρο έρωτα..Με την πάροδο του χρόνου επτασφράγιστα μυστικά έρχονται στην επιφάνεια. Οι ήρωες οι παλιοί δίνουν τη σκυτάλη στους νέους...
Κεντρικός ήρωας του βιβλίου ο Κωνσταντής. Η γιαγιά Καλλιόπη συνοδοιπόρος από τα πρώτα του βήματα μέχρι την ενηλικίωση του.Ανήσυχο και περήφανο πνεύμα θα παλέψει για ένα καλύτερο αύριο πιστός στις αξίες του θα διεκδικήσει το μερτικό του στην αγάπη και την ευτυχία με όλο του το είναι! Αν και ο κεντρικός ήρωας του βιβλίου είναι ο Κωνσταντής εγώ ξεχώρισα την Καλλιόπη και τον Νικόλα.Θαύμασα την Καλλιόπη για την τεράστια ψυχική αντοχή μπροστά στις δυσκολίες που της επιφύλαξε η ζωή. Στάθηκε παλικάρι μέχρι το τέλος. Λυπήθηκα αφάνταστα όμως τον Νικόλα γιατί κανείς από το περιβάλλον του δεν μπόρεσε να καταλάβει τον ψυχικό του κόσμο και τα τόσο έντονα συναισθήματα που ένιωθε, αφού δεν κατάφερε ποτέ να τα εξωτερικεύσει παρά μόνο όταν ήταν αργά... Ήταν από τους χαμένους της ζωής και ο πιο αδικημένος ήρωας για μένα! Εν κατακλείδι πρόκειται για ένα κοινωνικό μυθιστόρημα με μια γραφή τόσο ξεχωριστή που θα καλύψει και τον πιο απαιτητικό αναγνώστη.
ΑΠΟ ΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ
Μπορεί να μην ήταν αυτό το όνομά του, μα όσα ψέλλισαν τα χείλη του ήταν αληθινά…
Σε ένα προσφυγικό ψαροχώρι γεννήθηκε ο Κωσταντής. Χάδι μάνας δεν γνώρισε ποτέ του, οι άγγελοι την πήραν κοντά τους μόλις άκουσαν το κλάμα του, για να του μάθουν από το ξεκίνημα τι πάει να πει ζωή… Μεγάλωσε στα δύσκολα χρόνια του πολέμου. Κατοχή τα είχαν ονομάσει, μα ίσως θα έπρεπε να τα πουν σκοτάδι τρομακτικό. Πείνα αβάσταχτη έβρισκε τους ανθρώπους που κούρνιαζαν αδύναμα σε μια άκρη του δρόμου περιμένοντας να τους λυτρώσει ο θάνατος. Την ψυχή του στιγμάτισαν τα μάτια των νεκρών που μπροστά του έχασαν σε μια στιγμή τη λάμψη τους… Και τότε κατάλαβε ότι έπρεπε να φύγει, να ζήσει τη ζωή του στ’ άκρα για να σωθεί.
Δεκαετία του ‘60. Στα καλντερίμια της ζωής ξεκινά η Οδύσσεια της ψυχής του. Μετανάστης στη Βαυαρία. Ανθρακωρύχος στη Λιέγη. Τα χρόνια της αθωότητας έχουν χαθεί. Αντρώνεται. Στύβει τον πόνο και τον μετουσιώνει σε δίψα για ζωή. Με τσέπη αδειανή και με πυξίδα το άγνωστο φτάνει στο Παρίσι. Αναζητά τον έρωτα… μα βρίσκει την αγάπη και τη γυναίκα που θα του στιγματίσει τη ζωή. Χάνεται στα μάτια της, στο βελουδένιο κορμί της, όμως το μόνο που μπορούσε να κάνει ήταν να κλέψει στιγμές από τη ζωή της. Όμηρος της ανεκπλήρωτης αγάπης, βρίσκει καταφύγιο στη θάλασσα. Για το κυνήγι τού ενός και μοναδικού ονείρου θα ρισκάρει τα πάντα. Άραγε, η αγάπη μπορεί να νικήσει τον εγωισμό του;
Στο σεργιάνι της ζωής του Κωσταντή χορεύουν πραγματικοί ήρωες, κρυμμένοι πίσω από ψεύτικα ονόματα που εμείς επιλέξαμε να τους δώσουμε, για να μην πληγωθούν ξανά. Κάποιοι από αυτούς έχουν φύγει από καιρό μακριά μας και κάποιοι άλλοι είναι ακόμα κοντά μας και διεκδικούν το μερτικό τους.
Κεντρικός ήρωας του βιβλίου ο Κωνσταντής. Η γιαγιά Καλλιόπη συνοδοιπόρος από τα πρώτα του βήματα μέχρι την ενηλικίωση του.Ανήσυχο και περήφανο πνεύμα θα παλέψει για ένα καλύτερο αύριο πιστός στις αξίες του θα διεκδικήσει το μερτικό του στην αγάπη και την ευτυχία με όλο του το είναι! Αν και ο κεντρικός ήρωας του βιβλίου είναι ο Κωνσταντής εγώ ξεχώρισα την Καλλιόπη και τον Νικόλα.Θαύμασα την Καλλιόπη για την τεράστια ψυχική αντοχή μπροστά στις δυσκολίες που της επιφύλαξε η ζωή. Στάθηκε παλικάρι μέχρι το τέλος. Λυπήθηκα αφάνταστα όμως τον Νικόλα γιατί κανείς από το περιβάλλον του δεν μπόρεσε να καταλάβει τον ψυχικό του κόσμο και τα τόσο έντονα συναισθήματα που ένιωθε, αφού δεν κατάφερε ποτέ να τα εξωτερικεύσει παρά μόνο όταν ήταν αργά... Ήταν από τους χαμένους της ζωής και ο πιο αδικημένος ήρωας για μένα! Εν κατακλείδι πρόκειται για ένα κοινωνικό μυθιστόρημα με μια γραφή τόσο ξεχωριστή που θα καλύψει και τον πιο απαιτητικό αναγνώστη.
Μπορεί να μην ήταν αυτό το όνομά του, μα όσα ψέλλισαν τα χείλη του ήταν αληθινά…
Σε ένα προσφυγικό ψαροχώρι γεννήθηκε ο Κωσταντής. Χάδι μάνας δεν γνώρισε ποτέ του, οι άγγελοι την πήραν κοντά τους μόλις άκουσαν το κλάμα του, για να του μάθουν από το ξεκίνημα τι πάει να πει ζωή… Μεγάλωσε στα δύσκολα χρόνια του πολέμου. Κατοχή τα είχαν ονομάσει, μα ίσως θα έπρεπε να τα πουν σκοτάδι τρομακτικό. Πείνα αβάσταχτη έβρισκε τους ανθρώπους που κούρνιαζαν αδύναμα σε μια άκρη του δρόμου περιμένοντας να τους λυτρώσει ο θάνατος. Την ψυχή του στιγμάτισαν τα μάτια των νεκρών που μπροστά του έχασαν σε μια στιγμή τη λάμψη τους… Και τότε κατάλαβε ότι έπρεπε να φύγει, να ζήσει τη ζωή του στ’ άκρα για να σωθεί.
Δεκαετία του ‘60. Στα καλντερίμια της ζωής ξεκινά η Οδύσσεια της ψυχής του. Μετανάστης στη Βαυαρία. Ανθρακωρύχος στη Λιέγη. Τα χρόνια της αθωότητας έχουν χαθεί. Αντρώνεται. Στύβει τον πόνο και τον μετουσιώνει σε δίψα για ζωή. Με τσέπη αδειανή και με πυξίδα το άγνωστο φτάνει στο Παρίσι. Αναζητά τον έρωτα… μα βρίσκει την αγάπη και τη γυναίκα που θα του στιγματίσει τη ζωή. Χάνεται στα μάτια της, στο βελουδένιο κορμί της, όμως το μόνο που μπορούσε να κάνει ήταν να κλέψει στιγμές από τη ζωή της. Όμηρος της ανεκπλήρωτης αγάπης, βρίσκει καταφύγιο στη θάλασσα. Για το κυνήγι τού ενός και μοναδικού ονείρου θα ρισκάρει τα πάντα. Άραγε, η αγάπη μπορεί να νικήσει τον εγωισμό του;
Στο σεργιάνι της ζωής του Κωσταντή χορεύουν πραγματικοί ήρωες, κρυμμένοι πίσω από ψεύτικα ονόματα που εμείς επιλέξαμε να τους δώσουμε, για να μην πληγωθούν ξανά. Κάποιοι από αυτούς έχουν φύγει από καιρό μακριά μας και κάποιοι άλλοι είναι ακόμα κοντά μας και διεκδικούν το μερτικό τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου