Τι μπορεί κανείς να γράψει για αυτό το βιβλίο?Ειλικρινά αναρωτιέμαι!Για την ΑΡΙΣΤΗ ψυχοσύθενση των ηρώων του?Για την υπέροχη και ρεαλιστική πλοκή του ?Για τον μεγάλο όγκο του, που αντί να με κουράσει το ρούφηξα σε μια μέρα?Απίστευτο? Πιστέψτε με αληθινό.Άπειρα τα συναισθήματα που βίωσα.Η Γιώτα Παπαδημακοπούλου κατάφερε να υφάνει μια δυνατή και καυτή ιστορία αγάπης και έρωτα πέρα από κάθε λογική ντυμένη με απίστευτες περιγραφές συναισθημάτων και πράξεων.Γραφή πιο ώριμη από ποτέ, άμεση γεμάτη ένταση και νεύρο. Κρυσταλλία και Κωνσταντίνος δύο ήρωες προβληματικοί με πληγές που ακόμη αιμορραγούν.Πίσω από την μεγάλη αντιπάθεια τους κρύβεται ένα ασίγαστο πάθος που ψάχνει πρόσκαιρο έδαφος να εκδηλωθεί .Όταν εκδηλωθεί γίνεται καταστροφικό και άδικο για κάποιους.Στον έρωτα όμως όλα επιτρέπονται! Δεν υπάρχει λογική, υπάρχει μόνο απόλυτη κυριαρχία, τα πάντα εξαλείφονται τα πάντα δικαιολογούνται! Οι τύψεις, τα πρέπει οι φιλίες ξεχνιούνται...Γίνονται ασυγχώρητα λάθη.Υπάρχουν όμως και οι ήρωες που δεν διστάζουν να τσαλακωθούν στο όνομα της απόλυτης αγάπης. Αυτό το βιβλίο τα έχει όλα στο έπακρο! Πάθη, ανεπίτρεπτα λάθη, φοβίες, φιλίες, χτυποκάρδια, συγκίνηση μεγάλες ανατροπές και την πολυπόθητη λύτρωση!! Έξοχοι ΟΛΟΙ οι χαρακτήρες αυτής της απίθανης δραματικής ιστορίας! Πορεύεσαι μαζί τους πονάς ,δακρύζεις, ματώνεις, θυμώνεις, αναφωνείς .Τους αγάπησα όλους !Αν και για να είμαι ειλικρινής αυτός που κέρδισε την απεριόριστη αγάπη μου αργά αλλά σταθερά είναι ο αγαπημένος μου Σωτήρης.Δεν νομίζω να αγαπήσω άλλο ήρωα τόσο πολύΤον σκέφτομαι και βουρκώνω.Είχε αυτό το μεγαλείο ψυχής που με άφησε ΑΦΩΝΗ.Οι ήρωες αυτής της ιστορίας αγαπάνε ΔΥΝΑΤΑ ΑΛΗΘΙΝΑ ΑΠΟΛΥΤΑ και ΠΑΝΤΟΤΙΝΑ μέχρι το τέλος του κόσμου... Γιώτα ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ περιμένω την ιστορία του Σωτήρη!!!!!
Συστήνεται ανεπιφύλακτα!!!
ΑΠΟ ΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ
Η Κρυσταλλία, έχοντας χάσει με τραγικό τρόπο τη μητέρα της όταν ήταν παιδί, έχει περάσει τα τελευταία έξι χρόνια της ζωής της απομονωμένη από τους ανθρώπους. Ζει στο δικό της μικρόκοσμο, όπου τα συναισθήματα δεν χωράνε, αφού μόνο πόνο και δυστυχία μπορούν να φέρουν.
Την ίδια στιγμή, ο Κωνσταντίνος ζει μαζί με τη μικρότερη αδερφή του, προσπαθώντας να συνυπάρξει με τα σημάδια που άφησε ο νεκρός πατέρας τους στην ψυχή του, τα οποία όμως τον έχουν κάνει εσωστρεφή, ψυχρό και απόμακρο, ανίκανο να νιώσει οποιοδήποτε άλλο συναίσθημα εκτός από θυμό και οργή.
Οι ομοιότητες ανάμεσά τους πολλές. Όπως και οι διαφορές τους. Όμως, το κοινό τους όνειρο, ο χορός, στον οποίον είναι ολοκληρωτικά αφοσιωμένοι, είναι εκείνο που θα ενώσει τους δρόμους τους, «προκαλώντας» τους να δουν τι είναι αυτό που υπερτερεί.
Μία σχέση που ξεκινάει από μια μεγάλη και αναίτια κόντρα για να οδηγήσει σε ένα πάθος που με τη σειρά του θα εξελιχθεί σε έναν μεγάλο έρωτα.
«Μέχρι το τέλος του χρόνου» είχαν ορκιστεί ν' αγαπιούνται. Ήταν το δικό τους «για πάντα». Ωστόσο, μια στιγμή θα είναι αρκετή για να γκρεμίσει όσα με κόπο έχτισαν. Αρκετή για να χωρίσουν οι δρόμοι τους, και να μετατραπεί η αγάπη τους σε μίσος. Κι όμως, όσοι είναι γραφτό να είναι μαζί, το πεπρωμένο τούς φέρνει κοντά, ενώ, μέσα από συμπτώσεις, βρίσκει πάντα τον τρόπο για να τους δοκιμάσει.
Άραγε, η αγάπη είναι αρκετή για να μας κάνει ν' αλλάξουμε;
Άραγε, μπορεί ν' αντέξει μέχρι το τέλος του χρόνου;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου